Gered

"Get ap!"
Ik kijk op, heeft hij het tegen mij?
Handgebaar erbij.
"GET AP!"
Ik krabbel omhoog van de gladde stationsvloer, terwijl ik hem een blik toewerp waarmee ik hoop uit te stralen dat hij, man in pak met belangrijk pasje op zijn borst gespeld, dat best op een beleefdere manier zou kunnen verzoeken.
Ook al ben ik slechts een arme, bezweette backpacker.
Maar dan gebeurt er iets opvallends.
Zodra ik ben opgestaan verandert zijn toon.
Is hij ineens weer die galante heer zoals een echte Italiaan betaamt.
En ben ik blijkbaar een dame, una bella donna in nood.
Want ik heb zojuist anderhalf uur door Rome gelopen, van het ene gesloten hostel naar het andere en weer terug naar het station.
Omdat mijn Romeinse vriend en gastheer pas morgen in de stad is, heb ik voor een nacht een slaapplaats nodig.
Ineens gaat alles heel snel.
Deze meneer werkt voor de overheid en is speciaal aangesteld om reizigers aan veilige nachtrust te helpen.
Zo begrijp ik het tenminste, en ik geloof dat ik zojuist zijn project ben geworden.
Ik wandel met hem mee en hij kletst de oren van mijn hoofd.
In verdraaid snel Engels-met-accent, dus verdraaid lastig te verstaan.
Maar het geeft niet, want hij heeft een goedkoop hotel voor me, op Via Cavour.
Een van de drukste en meest toeristische straten van Rome.
Hij loop met me mee naar binnen, wacht tot ik al mijn gegevens heb ingevuld.
Helpt de receptioniste met het kleingeld dat ik terugkrijg.
Neemt de sleutel aan en begeleidt me naar mijn kamer.
Hij doet de deur voor me open, laat zien waar het toilet is.
Stopt mij nog wat belangrijke adviezen toe voor een veilig verblijf in Rome ("Stay away from the Gypsies!"), schudt me de dankbare hand en vertrekt.
Mij achterlatend in een ruime kamer met een prima bed.
Aan een lawaaiige straat.
Met een douche in de hoek van de kamer, waarvan de deurtjes van kalk en ellende uit elkaar dreigen te vallen.
Met TL-verlichting om de sfeer te zetten.
Met een hergebruikt afvalzakje en een vloer die je voetzolen zwart maakt.
Met een brede glimlach sta ik hier.
Ik kan dit met recht de meest "crappy" hotelkamer noemen die ik ooit heb bezocht.
Maar de handdoeken zijn schoon en het bed slaapt opvallend goed.
Tien minuten geleden wist ik nog niet waar ik zou slapen.
Heerlijk dit soort verrassingen.
Crappy, maar heerlijk.