De veertig plus-"dames" met hun echtgenoten.
Die boos worden wanneer je te dicht bij ze komt staan.
Die samen gaan scholen om je schaamteloos uit te kafferen en weg te sturen.
Die hun plekje voor het podium als hun territorium, hun bezit zien.
Omdat ze er eerder stonden dan jij.
Aan de vrouwen die hard in je arm knijpen omdat je een vreemde indringer in hun groep bent.
Aan de vrouwen die van binnen zo lelijk zijn geworden.
Aan de vrouwen van het zure, vervelende soort.
Is het omdat jullie geen concerten gewend zijn?
Omdat jullie denken hier net zoveel zicht te kunnen hebben op het podium als voor de TV, vanaf de bank?
Hoe zijn jullie zo gefrustreerd geraakt, wat is de achterliggende reden?
Is het omdat jullie normaal gesproken de deur niet meer uitkomen?
Omdat jullie "Goede Tijden" anders missen?
Omdat jullie echtgenoten liever naar Studio Sport kijken dan naar jullie?
Omdat jullie nooit meer eens goed alle hoeken van de slaapkamer te zien krijgen?
Zijn jullie daarom zo geworden zoals jullie zijn?
Jullie herinneren mij eraan waarom ik zelden grote concerten bezoek.
En waarom ik liever midden achter sta dan vooraan.
Ik hoop dat jullie hebben genoten van Joe Cocker.
Nare, nare vrouwen.
Deze is voor jullie.
"Joe Cocker in Klokgebouw: spastisch fantastisch"
Foto: Hanneke Wetzer ©
