Tedesco

"Scusa signora, dove è il 'Villaggio Turistico'?
"Villaggio Tur-...vill-...ah, Tedesco!"
"Heu...sorrie?"
"Villaggio Tedesco, è li!"
Ze wijst naar een groen hek.
"Tedesco! German!"
"German..? No, ehh hostel!"
"Si, si! Villaggio Tedesco, german, è li!"
"Ehh...ok...grazie signora..."

Villaggio Turistico (toeristisch dorp) is waar mijn bed zou moeten staan de komende twee nachten.
De dame noemde het Villaggio Tedesco (Duits Dorp) en ik begrijp niet direct waarom.
Ik open het groene hek, bewandel het door een gigantische vijgenboom overkoepelde paadje omhoog en kom er al snel achter waar de miscommunicatie vandaan kwam.
Ik word verwelkomd door een Duitse jongedame.
Ze gaat me voor over paadjes en trapjes, overal staan kamertjes.
Het is een soort slaapkamerdorpje waar ik terecht ben gekomen.
Gezellig.
Niet alleen de eigenaars, maar ook de gasten zijn Duits.
Allemaal, behalve ik.
Bizar.
Om zeven uur staat het avondeten klaar.
Ik mag aanschuiven bij een vriendelijk Duits gezin.
De dame die mijn kamer wees, serveert.
Het is wel aandoenlijk allemaal.
Ze doen dit duidelijk nog niet zo lang.
Een poging tot Italiaans, want er is ansjovis, olijf, gnocchi...
Maar de veel te droge lap vlees met jus en de goed gevulde noedelsoep "oma-style" verraden qua smaak toch echt de afkomst van de kok.
Ik vind dat niet erg.
De alcoholvrije Tiramisu is vooral een dikke, romige hap mascarpone waarin ook de koffie ver te zoeken is...
Oh, en over koffie gesproken.
Nee.
Nee.
Maar ik slaap hier prima.
En ik vind ze lief.
Die koffie komt wel goed, als ik straks het echte dorp in ga.
Daar waar de Italianen zijn.