Ik wurm mij op het middelste bedje.
Daar had ik voor gekozen, omdat ik zo liggend uit het raam kan kijken.
Het matras is smal en hard, maar ik lig toch niet onaardig.
De conducteur vertelt me dat hij me tegen half 7 zal wakker maken, een half uur voor aankomst in Basel.
Buiten hangt een beangstigend donkere bewolking boven Eindhoven.
Zodra de trein in beweging komt breekt hij open en stort zich leeg over mijn stad en laat ik mijn thuis achter in een wolkbreuk die toiletten doet overstromen.
Ik val in slaap, geloof ik.
Zo'n slaap waarin je steeds het gevoel hebt dat je wakker bent.
Er zit iemand aan mijn handtas...of droom ik dat?
Een vrouw stopt mij lachend in, want mijn billen liggen niet goed bedekt onder mijn deken...of droom ik dat?
Een man schijnt met een zaklampje in mijn gezicht...of droom ik dat?
Met een Duits accent wordt mij gevraagd waar ik vandaan kom en waar ik naartoe reis.
"Euhhmm...from Eindhoven...to Basel...", kraak ik.
Ik knijp met mijn ogen, doe dat lampje toch weg...
"And what is the purpose of your journey?"
"...Vakantie...vacanza, uh...holiday..."
"How long are you planning to stay, madam?"
"Ten minutes...gaap..."
"...Ten minutes...?"
"...Yes...well, I will be travelling on to Italy..."
"Do you have any luggage?"
"Yes, the green bag, over there..."
Het lampje richt zich op mijn rugzak, daarna weer op mij.
"Thank you madam, have a good trip."
"Thank you..."
Wat een vreemde wekservice...
Buiten is het fris en nat.
Goedemorgen Basel.
Dag Basel.
Met je vieze weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten