Drassig

Goedemorgen
Oh, zijn we alweer begonnen

Drassig zijn ze, deze dagen
Moeilijk om je door voort te bewegen
Als in die droom
waarin je wil rennen
maar bijna niet vooruit kan komen

's Morgens al verlangend naar de avond
Naar rust, stilte en mijn alleenzaamheid
werk ik mijn weg door de dag
met een bloedend hart
en een verloren geloof

En de zon fluistert al zachtjes
wat lente door de lucht
Door de vrieskou heen
komt ze voorzichtig tevoorschijn
Nog niet zichtbaar
maar soms al wel voelbaar

En de zon fluistert zachtjes
dat het tijd is geworden
voor een nieuw seizoen
Laat al het moois dat weg is maar los
Laat die verse blaadjes maar komen
Mijn eigen, verse blaadjes

Eerst moet de sneeuw nog wegsmelten
Alle tranen de grond in sijpelen

Mijn lente zal komen

Op een dag
die minder drassig gaat zijn dan de vorige

Op een droge, zonnige dag