Ik weet het best hoor
Dat ik het zelf moet doen
En toch
Elke keer weer
Als het bij iemand ter sprake komt
wat er met me gebeurt momenteel
hoe ingewikkeld alles inmiddels lijkt te worden
Dan hoop ik ergens stiekem
op een cadeautje
Dat die persoon die zich in me interesseert
en zojuist mijn verhaal heeft gehoord
me dat cadeautje geeft
Dat pakje met die rode strik erom
met dat kant-en-klare leven erin
Helemaal mooi, gezond, rustig en gelukkig
Zeker niet perfect, maar gewoon, goed genoeg
Tevreden
Precies zoals ik het graag zou hebben, een gewoon leven
Waar ik zo naar verlang en maar niet te pakken krijg
Dat cadeautje
"Het wil allemaal niet zo vlotten hè Soof...nou weet je wat?
Kijk eens wat ik hier voor je heb?
De oplossing, voor jou, alsjeblieft.
Helemaal op maat gemaakt, zoals je graag wilde!
Het heeft nu toch lang genoeg geduurd allemaal hè,
dacht ik zo.
Geniet ervan meid, je verdient het!"
En dat ik het dan uitpak
En dat het er dan is
Helemaal af
En dat ik dan heel even niets meer hoef te doen
En me voorlopig een tijdje geen zorgen hoef te maken
Om niets
Maar dan zit ik bij
mijn vriendin
mijn collega
mijn baas
mijn ouders
de dokter
...
Dat cadeautje komt niet tevoorschijn
Nooit
Ach ja
Stel je voor
Dat het er zo een is
Die verkeerd uitpakt
Nee, ik doe het zelf wel
Je weet maar nooit
ik lees dit en wil een rode strik om woorden die jezelf schreef doen : 'je hebt nog niet gehuppeld, kom'
BeantwoordenVerwijderenEen cadeautje.....
BeantwoordenVerwijderenLuister naar jezelf en voel waar je behoefte aan hebt. Denk niet na...kan dat wel, maar ik moet toch....Gewoon doen wat je wilt. Dan vindt je je eigen ik terug en van daaruit ontstaan altijd de mooiste dingen en ook die cadeaus! Geloof dat dichten daar voor jou al een van is!