Zwarte wolken vullen mijn hoofd
Ontnemen mij het overzicht
Als in die droom
waarin ik probeer te rennen
maar nauwelijks vooruit kom
Zo wurm ik mij de dag door
De tijd is een dikke brij geworden
Er lijkt geen einde aan te komen
Ik wil overal mee stoppen
Afkappen en alleen zijn
Onder de dekens kruipen
met enkel mezelf
en mijn zieligheid
Verdriet en labiliteit
irritatie en onverschilligheid
maken zich weer eens meester van mij
Ik sta er zelf versteld van
hoe mijn gedachten kunnen transformeren
Binnen een paar dagen
denk ik volledig in een andere richting
Zo vrolijk en luchtig als ik was
voorheen
Zo zwart ben ik nu
Maar het gaat over
Dat weet ik
En daar wacht ik op
Dit wordt de laatste keer
Neem ik mezelf voor
Foto: Michal Karcz
Soms moet je gewoon in bed kruipen en alleen zijn.
BeantwoordenVerwijderenGun jezelf ook gewoon dat moment waar je zo naar uitkijkt.