Momma Gump

Ineens denk ik aan haar wijze woorden:

"Life is like a box of chocolates...you never know what you're gonna get."

En zo is het maar net.

Bezinking

Als een sneeuwbol
werd mijn wereld door elkaar geschud
De vlokken stoven om mij heen
ontnamen mij het zicht
Tijdelijk, dat wist ik ook wel
Tijdelijk, maar lang
Nog altijd langer dan ik had gedacht

Ik baan mij al drie jaar een weg
door mijn verblindende storm
Het heeft me op plaatsen gebracht
waar ik nooit terecht was gekomen
als ik vrij en helder zicht had gehad

Tergend langzaam maar zeker
beginnen ze nu te bezinken
die vlokken
Één voor één dalen ze naar de bodem
De één net iets sneller dan de ander
Maar langzaam maar zeker
begint mijn zicht terug te komen
en de rust weder te keren

En het mooie is
dat ik me sterker voel
eenzamer
moeilijker
veelzijdiger
geliefder
rijker voel
dan voor de opschudding
dan ooit

Hopelijk krijgt mijn bol de kans om volledig te bezinken
Misschien moet ik hem voorlopig ergens neerzetten
waar niemand er bij kan

(Voor de zekerheid
die er niet is)

Foto: Walter Martin en Paloma Munoz

Zijden draadjes

Dromen die als zijden draadjes om mij heen vastzitten.
Ik moet ze losmaken om weer te kunnen bewegen.
En accepteren dat ze mijn dromen niet meer zijn.
Dat het anders moet.

Maar welk draadje moet los en welke niet...
Sommige draadjes zou ik graag laten zitten,
die houden me juist goed vast,
maken me steviger.
Maar de draadjes die knellen...
Die strak zitten,
me de adem benemen,
niet meer goed voor me zijn...
Die moeten ontrafeld en verwijderd worden.
Voorzichtig, zonder dat ik per ongeluk de verkeerde kapot trek.

Dat is moeilijk en beangstigend.
Wat als ik per ongeluk een draadje breek,
dat niet gebroken moest worden?
Waardoor er ergens een gat ontstaat?
Waardoor er delen kapot gaan die heel moesten blijven?

En wat als ik een draadje breek,
waarvan ik op dat moment denk dat het weg moet,
maar later blijkt dat ik me vergist heb?

De tijd begint te dringen.
Het wordt een beetje benauwd nu.
Nu gaan breken,
anders raak ik steeds verder bekneld.

Nu gaan breken,
en erop vertrouwen dat het goed komt.
Want ieder draadje is daar gekomen met een reden.
En ieder draadje dat breekt,
breekt met een reden.
Ook als het per ongeluk gebeurt.

Nu gaan breken dus.
Breek dan...

(zucht)
































Foto: Rebecca Belmore

Rijst met krenten

En nu heb ik een hond.
Zo druk bezig met het bouwen en afbreken van allerlei dromen en alle emoties die daarbij gepaard gaan, vergeet ik dat, ondertussen, één van mijn oerdromen zomaar ineens is uitgekomen.

Niet zomaar ineens, omdat ik me hier al jaren op voorbereid had.
Wel zomaar ineens, omdat als je eenmaal de beslissing neemt om er echt aan te beginnen, het allemaal plots heel snel kan gaan.
Ik zocht, ik vond en binnen een week was hij bij ons.

De hond.
Mijn uitgekomen droom.

Doe het zelf

Ik weet het best hoor
Dat ik het zelf moet doen
En toch
Elke keer weer
Als het bij iemand ter sprake komt
wat er met me gebeurt momenteel
hoe ingewikkeld alles inmiddels lijkt te worden

Dan hoop ik ergens stiekem
op een cadeautje
Dat die persoon die zich in me interesseert
en zojuist mijn verhaal heeft gehoord
me dat cadeautje geeft
Dat pakje met die rode strik erom
met dat kant-en-klare leven erin
Helemaal mooi, gezond, rustig en gelukkig
Zeker niet perfect, maar gewoon, goed genoeg
Tevreden
Precies zoals ik het graag zou hebben, een gewoon leven
Waar ik zo naar verlang en maar niet te pakken krijg
Dat cadeautje

"Het wil allemaal niet zo vlotten hè Soof...nou weet je wat?
Kijk eens wat ik hier voor je heb?
De oplossing, voor jou, alsjeblieft.
Helemaal op maat gemaakt, zoals je graag wilde!
Het heeft nu toch lang genoeg geduurd allemaal hè,
dacht ik zo.
Geniet ervan meid, je verdient het!"

En dat ik het dan uitpak
En dat het er dan is
Helemaal af
En dat ik dan heel even niets meer hoef te doen
En me voorlopig een tijdje geen zorgen hoef te maken
Om niets

Maar dan zit ik bij
mijn vriendin
mijn collega
mijn baas
mijn ouders
de dokter
...
Dat cadeautje komt niet tevoorschijn
Nooit

Ach ja
Stel je voor
Dat het er zo een is
Die verkeerd uitpakt

Nee, ik doe het zelf wel
Je weet maar nooit