Met z'n drietjes aan tafel.
De dochters tegenover elkaar en mama aan het hoofdeinde.
En zoals bijna elke avond hebben de dames het drukker met elkaar dan met het eten.
Hele verhalen gaan er over de tafel.
En raadsels.
En vragen over je keelgat.
En een glas water.
En grappen.
Maar mama is een beetje moe.
Mama heeft net gekookt.
Mama wil graag dat haar dochters iets eten.
Mama heeft geen zin in grappen.
Mama heeft even geen gevoel voor humor.
En de jongste heeft dat door.
Dus als ze weer een grap op tafel gooit, en mama zegt "zucht", zegt ze:
"Mama, waar zit je grapgat?"
Je grapgat...
"Mama's grapgat zit dicht."
"Wanneer gaat die weer open?"
"Als jij genoeg gegeten hebt, dan gaatie wel weer open."
Gelukkig heeft Mama bij het naar bed brengen haar gevoel voor humor wel weer terug gevonden.
Want wat is er nou aandoenlijker dan je eigen kleuter die je in haar nachtjaponnetje om je nek vliegt, je drie kussen op de wangen geeft ("net als de grote mensen") en vraagt:
"Is je grapgat nu weer open?"
"Ja hoor, hahah. Die is weer open."
Waar dat grapgat nou zit...daar zijn we nog niet achter. Hier misschien?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten