Aha!

Dus ZO werkt dat
Leven
Ik snapte het al niet meer zo goed de laatste paar jaar
Hoe dat nou allemaal eigenlijk moet
Gewoon leven
En dat het goed is

Vanavond stond ik te koken
Ik had geen boodschappen gedaan
Ik ging koken met wat ik nog in mijn koelkast had staan
Zolang als ik op mezelf woon ben ik al slecht geweest in het bewaren van etensresten
Het verdwijnt in een bakje de kou in
En het wordt vergeten
Tot ik na een paar weken het bakje herontdek
De inhoud niet meer kan ontcijferen
En de boel alsnog de kliko in gaat
Maar zo niet vanavond
Een bonte verzameling aan groentjes
die ik nog net op tijd had teruggevonden
Fijngesneden, de wok in
En terwijl ik daar stond te roerbakken
Voelde ik me ineens zo volwassen
Ik dacht aan vroeger
Aan mijn moeder die alles zo netjes bewaarde
En aan het einde van de week ons een mix van overblijfselen serveerde
Alles bij elkaar op één bord
Heerlijk vond ik dat
Ik had dat nooit gekund
Zo'n leven op rolletjes
En nu heel even wel
Blijkbaar was ik er klaar voor
Dat moment
Dat gaf me heel even zo'n verlicht gevoel
Een kwartje was gevallen
Heel even voelde alles zo gemakkelijk en overzichtelijk
Heel even werd mij een tipje van de sluier opgelicht
Getoond hoe het moet
Dat leven op rolletjes

"Kijk Sophie, het is eigenlijk heel simpel
Zo en zo en dan zo
En dan lukt het wel"

"Aha!
Dus zo werkt dat
Leven"

"Juist...hèhè..."