donderdag 26 april 2012

Gebroken

En nu ben ik zelf degene
die een hart beschadigd heeft.
Nog geen ruimte voor opluchting
of gevoel van vrijheid waar ik naar zocht.

Vooral een zwaar hart
vol schuld en verdriet.
Ik heb iemand pijn gedaan
Teleurgesteld en gekwetst.

Ik kan niet vaak genoeg zeggen
hoe erg ik het vind.
Het spijt me zo
dat ik hem niet kon blijven geven
waar hij zo gelukkig mee was.

Ik ben weer alleen.
Met het voornemen om dit voorlopig even te blijven.
Want ik kan het nog niet zo goed, alleen zijn.
Het wordt tijd dat ik dat eens ga leren.

Misschien word ik dan ooit nog wel eens
echt gelukkig.
Gewoon met mezelf.
Wie weet.


























Schilderij: "Alone Again" - Connie Chadwell







vrijdag 13 april 2012

Stinkend zaakje

Hij heeft sterk uitdunnend haar.
Om dat te verdoezelen heeft hij het ingespoten met donkere verf.
Zo'n spray die je op TV kan bestellen.
Zodat niemand meer ziet dat je kalend bent.
Zijn haargrens loopt nu als een inktschildering boven zijn voorhoofd.
Maar dat hebben wij niet door natuurlijk.
Deze meneer heeft een woeste, jonge haardos...

In zijn hand heeft hij een folder.
Nee, het is een kopie van een folder.
Hij vraagt of één van ons de eigenaar van deze zaak is.
Nee, de eigenaar is er niet vandaag.
Meneer heeft namelijk een aanbod dat echt niet geweigerd kan worden.
Want de twee heren in de "folder", laten we ze bij gebrek aan geheugen maar even Bob en Edgar noemen, zijn in staat om binnen twee weken de winst van uw zaak te verdubbelen.
Hoe ze dat doen wordt in zijn verhaal niet duidelijk, maar er moet in ieder geval geïnvesteerd worden.
En dat is het waard hoor, want het werkt echt.
Je kan je altijd terugtrekken, als het niet bevalt.
Maar dat gaat niet nodig zijn, want je zal na vier dagen al resultaat gaan zien.
Echt waar hoor.
Je bent gek als je niet meedoet.
Velen gingen u al voor, het is zeer de moeite waard.
Mag ik het email-adres van je baas?

De vriend waarbij ik op bezoek ben, werkzaam in de platenzaak waar dit figuur zojuist binnen komt kuieren, hoort het verkoopverhaal aan.
Hij ontvangt het papierwerkje, met daarop een vage foto van de twee financiële tovenaars,
en een evenzo vaag verhaal eromheen, waarin tevreden investeerders het succes van hun samenwerking met Bob en Edgar bevestigen.
Met de hand staat er nog wat contactinformatie bij geschreven, een website met het woord "milionair" erin.
Om het extra verleidelijk te maken.

Een telefoonnummer kan hij krijgen, gewoon dat van de zaak.
Hij wordt bedankt en tot ziens en nogmaals echt hoor zeer de moeite waard want het werkt zeker nou tot ziens hoor daag ja daag...

...

Zo'n man kan het zich blijkbaar veroorloven om er zo ongeloofwaardig en ontbetrouwbaar als de pest bij te lopen.
Dat kan alleen maar betekenen dat er voldoende mensen bestaan die er in trappen, in zijn praatjes.
De wereld blijft mij maar verbazen, elke dag weer.


Don't trust him...it's a trick...!

donderdag 5 april 2012

Vals Spel

De klokken op het stadhuisplein galmen door het centrum.
's Morgens vroeg, rond kwart voor negen fiets ik er langs.
Ze spelen een deuntje dat ik herken, maar waar ik de naam niet van weet.
En ik moet grinniken.
Want wat klinken ze vals...!
Niet alle tonen, maar een paar vallen er echt zó naast...

Waarschijnlijk is dat allemaal geautomatiseerd, dat klokkenspel.
Of toch niet...zou daar echt elke ochtend zo'n oude beiaardier achter de knoppen zitten...?
Ik vind het erg grappig om me toch voor te stellen dat daar iemand heel hard zijn best zit te doen.
Zo 's morgens vroeg, alleen in het 'klokkenhok', mag hij zich uitleven.
Dat kereltje.
Want het is een kereltje.
Hij heeft niet door hoe vals het klinkt, want vanuit zijn hoekje is er niets vreemds hoorbaar.
En hij geniet daar zo van, elke ochtend!

Dus ik gun het hem hoor, toch fijn voor hem.
En erg storend is het niet, althans niet voor mij.
Ik kan er om grinniken.
Mijn ochtend is weer amusant ingeluid.




zondag 1 april 2012

Kikker in je bil

Dat ik de hele dag al weet dat het 1 april is.
Dat de meiden 's middags thuiskomen van een logeerpartijtje bij opa en oma.
Dat de jongste zegt:

"Mama, Mats heeft in de keuken gepoept!"

Dat ik gewoon in die keuken sta.
Maar dan toch verschrikt om me heen kijk.
Hond!
Waar!
Poep?
Waar!!?

En dan dat stralende, half tandenloze bekkie van mijn dochter.
Onbetaalbaar.


Afbeelding: Elbow Toe